HISTORIA OKRĘGOWEJ STACJI CHEMICZNO-ROLNICZEJ WE WROCŁAWIU
Działalność i rozwój Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej we Wrocławiu rozpoczyna się wraz z tworzeniem nowej państwowości polskiej przywróconej Ziemiom Odzyskanym po II wojnie światowej. W 1945 r. Stacja Wrocławska otrzymała pomieszczenia i niektóre urządzenia po niemieckim „Rolnym Instytucie Badawczym”.
Pionierem Stacji Chemiczno-Rolniczej we Wrocławiu był prof. dr Kazimierz Boratyński, pod którego kierunkiem Stacja, dysponując nieliczną kadrą, już w 1946 r. wykonała pierwsze analizy gleb, pasz i nawozów mineralnych.
1948 r. - Stacja podlega Państwowemu Instytutowi Naukowemu Gospodarstwa Wiejskiego – Oddziałowi Śląskiemu.
1950 r. - powstaje Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa. Stacja Wrocławska wchodzi w skład nowo powołanego Instytutu. Prof. Boratyński pozostaje nadal opiekunem naukowym Stacji, a kierownikiem zostaje mgr Stefan Reysner. W tym czasie Stacja wykonuje już rocznie około 25.000 oznaczeń w próbkach gleb, 2000 analiz pasz, 1500 oznaczeń w nawozach oraz około 2000 innych analiz. W 1952 r. kierownictwo Stacji obejmuje mgr inż. Stefan Skowroński.
Zgodnie z zarządzeniem Ministra Rolnictwa Stacja Wrocławska była w tym okresie jedyną instytucją kontrolującą jakość wszystkich nawozów produkowanych w kraju, a także pochodzących z importu.
1953 r. - powołanie służby agrochemicznej.
Prezydium Rządu Uchwałą nr 396/54 z dnia 16 czerwca 1954 r. postanowiło powołać w każdym województwie istniejące do dnia dzisiejszego stacje chemiczno-rolnicze.
1955 r. - 1965 r. - I rotacja badań wszystkich gleb użytków rolnych w Polsce.
1956 r. - nadanie stacjom nazwy „wojewódzkie stacje chemiczno-rolnicze” z podległością wydziałom rolnictwa i leśnictwa wojewódzkich rad narodowych.
1961 r. - kierownikiem Stacji zostaje doc. dr Roman Czuba. Stacja przyjmuje w tym czasie nowe zadania.
1963 r. - zorganizowanie pracowni mikroelementów i zmodyfikowanie metody masowego oznaczania przyswajalnego magnezu w glebie.
1964 r. - zorganizowanie pracowni skażeń promieniotwórczych gleb, pasz i zbóż.
1966 r. - 1975 r. - II rotacja badań wszystkich gleb użytków rolnych w Polsce.
1968 r. - powstanie pracowni gleb ogrodniczych. Stacje chemiczno-rolnicze należą do ośrodków metodyczno-naukowych IUNG.
1969 r. - działalność pracowni metodycznej zostaje przejęta przez nowo utworzony Centralny Ośrodek Metodyczno-Naukowy (COMN) ds. stacji chemiczno-rolniczych IUNG z siedzibą we Wrocławiu pod kierownictwem doc. dr Romana Czuby. Kierownikiem Stacji zostaje mgr inż. Maciej Dębowski.
1992 r. - bezpośredni nadzór nad stacjami przejmuje Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.
2000 r. - utworzenie Stacji Chemiczno-Rolniczej i Oddziałów (Zarządzenie nr 14 MRiRW z dnia 14 grudnia 1999 r.) i powierzenie stacjom zadań związanych z agrochemiczną obsługą rolnictwa.
2000 r. - dyrektorem Stacji zostaje mgr inż. Piotr Matusiak.
2004 r. - MRiRW po znowelizowaniu ustawy nawozowej przez Sejm RP w dniu 2 kwietnia 2004 r., Zarządzeniem nr 17 z dnia 30 kwietnia 2004 r. powołuje Krajową Stację Chemiczno-Rolniczą w Warszawie–Wesołej oraz 17 Okręgowych Stacji Chemiczno-Rolniczych, w tym również Okręgową Stację Chemiczno-Rolniczą z siedzibą we Wrocławiu, określając jednocześnie ich terytorialny zasięg działania.
06.12.2006 r. - otrzymanie Certyfikatu Akredytacji Laboratorium Badawczego PCA - AB 779.
wrzesień 2013 r. - uzyskanie akredytacji PCA na pobieranie próbek glebowych.
26.09.2014 r. - uzyskanie akredytacji PCA na pobieranie próbek środków wapnujących oraz nawozów mineralnych.
czerwiec 2019 r. - uzyskanie akredytacji PCA w odniesieniu do wymagań znowelizowanej normy PN-EN ISO/IEC 17025:2018-02.
05.08.2020 r. - dyrektorem Stacji zostaje mgr Joanna Wiśniewska-Kugler.