W celu ustalenia ilości i wielkości dawek azotu przed rozpoczęciem produkcji (uprawy), a tym samym optymalizacji nawożenia roślin tym składnikiem, winno się badać grunty orne na zawartość azotu mineralnego ( określany jako Nmin).

Próbki do badań pobierane są głównie wiosną z dwóch warstw gleby (0-30cm, 30-60 cm).

 Na straty azotu mineralnego w glebie wpływa tempo przemian związków azotu, podstawowe straty azotu powoduje:

• immobilizacja azotu, czyli włączenie go w glebową materię organiczną, co oznacza, że azot pozostaje w glebie i w niewielkim stopniu może być wykorzystywany w 2 i 3 roku po zastosowaniu nawozów,
• wymywanie azotu,
• ulatnianie się amoniaku i denitryfikacja.

Straty azotu mogą wynosić nawet 30-50%, dlatego ustalanie dawek nawożenia azotem winno odbywać się na podstawie aktualnych wyników badań zawartości azotu mineralnego w glebie.

Rośliny pobierają najwięcej azotu w okresie intensywnego wzrostu masy zielonej np. w stadium krzewienia i strzelania w źdźbło zbóż.

Rośliny pobierają z gleby głównie w formie azotanowej (saletrzanej) i amonowej. Forma amonowa jest formą typowo przedsiewną, natomiast forma saletrzana jest formą typowa pogłówną.

Wykorzystanie wyników badań azotu mineralnego do ustalenia dawki nawozów azotowych przedstawia Instrukcja 13

Instrukcja poboru: Instrukcja 5

Opłata za badania:  Cennik 8, Cennik 9, Cennik 10

Opłata za pobór próbek : Cennik 23, Cennik 24